توزیع اندازه بدن گونه ها برای تعیین استفاده از منابع در یک گروه یا کلاد بسیار مهم است.به طور گسترده ای شناخته شده است که دایناسورهای غیر پرنده بزرگترین موجوداتی هستند که در زمین پرسه می زنند.با این حال، درک کمی از نحوه توزیع حداکثر اندازه بدن گونه ها در بین دایناسورها وجود دارد.آیا آنها با وجود اندازه بزرگشان توزیع مشابهی با گروه های مهره داران امروزی دارند یا به دلیل فشارها و سازگاری های منحصر به فرد تکاملی، توزیع های اساسی متفاوتی از خود نشان می دهند؟در اینجا، با مقایسه توزیع حداکثر اندازه بدن گونه‌ها برای دایناسورها با مجموعه گسترده‌ای از گروه‌های مهره‌داران موجود و منقرض شده، به این سؤال می‌پردازیم.ما همچنین توزیع اندازه بدن دایناسورها را بر اساس زیر گروه ها، دوره های زمانی و تشکیلات مختلف بررسی می کنیم.ما متوجه شدیم که دایناسورها برخلاف مهره‌داران امروزی، تمایل زیادی به گونه‌های بزرگ‌تر دارند.این الگو تنها یک مصنوع از تعصب در پیشینه فسیلی نیست، همانطور که با توزیع متضاد در دو گروه اصلی منقرض شده نشان داده شده است و از این فرضیه پشتیبانی می کند که دایناسورها استراتژی تاریخچه زندگی اساسا متفاوتی را با سایر مهره داران زمینی نشان می دهند.نابرابری در توزیع اندازه Ornithischia و Sauropodomorpha گیاه‌خوار و Theropoda عمدتاً گوشت‌خوار نشان می‌دهد که این الگو ممکن است محصول یک واگرایی در استراتژی‌های تکاملی بوده باشد: دایناسورهای گیاه‌خوار به سرعت برای فرار از شکار توسط گوشتخواران و به حداکثر رساندن کارایی، اندازه‌های بزرگ تکامل یافته‌اند.گوشتخواران در میان دایناسورهای جوان و طعمه های غیر دایناسوری منابع کافی برای دستیابی به موفقیت مطلوب در اندازه بدن کوچکتر داشتند.
زمان ارسال: آوریل-07-2021