در مورد دلایل انقراض دایناسورها، هنوز هم مطالعاتی در حال انجام است. برای مدت طولانی، معتبرترین دیدگاه، انقراض دایناسورها را ۶۵۰۰ سال پیش در مورد یک شهاب سنگ بزرگ میدانستند. طبق این مطالعه، یک سیارک با قطر ۷ تا ۱۰ کیلومتر به سطح زمین برخورد خواهد کرد و باعث انفجار بزرگی میشود، مانند پرتاب مقدار زیادی گرد و غبار در جو برای تشکیل خانه شن و مه ژتیانبیری، که منجر به تعلیق فتوسنتز گیاهان و در نتیجه انقراض دایناسورها شد. نظریه برخورد سیارک به سرعت مورد حمایت بسیاری از دانشمندان قرار گرفت. در سال ۱۹۹۱، در شبه جزیره یوکاتان مکزیک، دهانههای برخورد شهاب سنگ برای مدت طولانی کشف شد که این واقعیت، گواه دیگری بر این دیدگاه است. امروزه، به نظر میرسد که این دیدگاه به یک نتیجهگیری تبدیل شده است.
اما افراد زیادی هم هستند که به چنین برخورد سیارکی شک دارند، زیرا واقعیت این است: قورباغهها، تمساحها و بسیاری دیگر از حیوانات بسیار حساس به دما در دوره کرتاسه مقاومت کرده و زنده ماندهاند. این نظریه نمیتواند توضیح دهد که چرا فقط دایناسورها مردند. تا به امروز، دانشمندان برای علت انقراض دایناسورها حداقل دوازده سناریو ارائه دادهاند که بیشتر به دراماتیک و هیجانانگیز بودن آن مربوط میشود، "برخورد شهاب سنگ" اما یکی از آنهاست. علاوه بر "برخورد شهاب سنگ"، انقراض دایناسورها از دیدگاه اصلی موارد زیر است: اول، تغییرات آب و هوایی. گفته میشود ۶۵۰۰ میلیون سال پیش، آب و هوای زمین به طور ناگهانی تغییر کرد و دما کاهش یافت و در نتیجه اکسیژن در جو کاهش یافت به طوری که دایناسورها نتوانستند زنده بمانند. همچنین پیشنهاد شده است که دایناسورها خونسرد هستند، اما مو یا اندام گرمی ندارند و نمیتوانند با دمای کاهش یافته زمین سازگار شوند، منجمد شده و مردند.
دوم، گونه، گفت که مبارزه میکند. پایان دوران دایناسورها، اولین بار در پستانداران کوچک ظاهر شد، این حیوانات شکارچیان جوندگان هستند که ممکن است از تخمها تغذیه کنند. در نتیجه این کمبود شکارچیان حیوانات کوچک، تعداد آنها بیشتر و بیشتر شد و در نهایت تخمها را خوردند.
سوم، رانش قارهای، گفت. تحقیقات زمینشناسی نشان میدهد که بقای دایناسورها در سن زمین تنها در قطعهای از سرزمین اصلی، یعنی "پانگهآ" رخ داده است. به دلیل تغییرات در پوسته زمین، قاره در ژوراسیک از تقسیم و رانش بزرگتری برخوردار شد که منجر به تغییرات محیطی و آب و هوایی و در نتیجه انقراض دایناسورها شد.
چهارم، تغییرات در ژئومغناطیس گفت. زیستشناسی مدرن نشان میدهد که برخی از میدانهای بیولوژیکی و مغناطیسی با مرگ مرتبط هستند. زیستشناسی که به میدان مغناطیسی حساستر است، در تغییرات میدان مغناطیسی زمین، ممکن است منجر به انقراض شود. بنابراین به نظر میرسد که انقراض دایناسورها ممکن است با تغییرات در میدان مغناطیسی زمین مرتبط باشد. V. گفت مسمومیت با نهاندانگان. در پایان دوران دایناسورها، بازدانگان زمین به تدریج ناپدید شدند و تعداد زیادی از نهاندانگان جایگزین آنها شدند. بازدانگان حاوی این گیاهان به شکل سمی یک دایناسور عظیم نبودند. غذای عجیب و غریب، مصرف تعداد زیادی از نهاندانگان منجر به تجمع سموم در بدن شد. بیش از حد، در نهایت منجر به سم شد. ششم، گفت باران اسیدی. اواخر دوره کرتاسه ممکن است تحت باران اسیدی قوی، خاک، از جمله عنصر کمیاب استرانسیم، قرار گرفته باشد که دایناسورها از طریق آب آشامیدنی و غذا، به طور مستقیم یا غیرمستقیم، جذب استرانسیم، مسمومیت حاد یا مزمن، آخرین گروههای مرده را از بین میبرد.
دلایل انقراض دایناسورها بر اساس فرضیههای ذکر شده در بالا بسیار بیشتر از این موارد است. اما این فرضیههای ذکر شده در جامعه علمی طرفداران بیشتری دارند. البته، هر یک از موارد فوق، جایگاه ناقصی دارد. به عنوان مثال، "تغییرات اقلیمی" علل تغییرات اقلیمی را روشن نمیکند. پس از بررسی، برخی از دایناسورهای کوچک در Coelurosauria، با پستانداران کوچک اولیه به اندازه کافی، بنابراین "گونهها برای گفتن" نقاط ضعفی وجود دارد. در زمینشناسی مدرن، "نظریه رانش قارهای" خود هنوز یک فرضیه است. "مسمومیت آنژیواسپرمها" و "باران اسیدی" همان فقدان شواهد کافی هستند. در نتیجه، علت واقعی انقراض دایناسورها، هنوز مورد بررسی بیشتر قرار نگرفته است.
وب سایت رسمی Kawah Dinosaur:www.kawahdinosaur.com